Ogon, u zwierząt kręgowych przedłużenie kości pacierzowej, wystającej na zewnątrz, złożone z coraz drobniejszych kręgów, porosłe najczęściej długim włosem (fig.); u ryb, u gadów tylna część tułowia; u ptaków pierze, z tylnej części ciała wyrastające, niekiedy badzo długie i ozdobne (fig.); przen., sztuka bydła (całe jej bogactwo dwa o-y = dwie krowy); nie wypadłem sroce z pod o-a = nie jestem byle jakiego pochodzenia; dwie sroki za o. trzymać = brać ś. jednocześnie do dwóch rzeczy; o. u sukni = przedłużenie spódnicy z tyłu, wlokące ś. po ziemi, tren; kiść włosów (peruka z o-em, buńczuk z o-em); u komety przedłużenie od jądra w kształcie smugi świetlnej, miotła, warkocz; zakręt u spodu litery (ą, ę z o-em); podrzędne stanowisko a. zadanie (grywać w teatrze same o-y = role drugorzędne); przedłużenie czegoś, sznur, łańcuch (o. orszaku, pochodu); z o-em = z okładem, przeszło (pięć wiorst z o-em); każda liszka swój o. chwali = pokazuje, co ma najlepszego; im kot starszy, tym o. twardszy = im kto starszy, tym trudniej go czegoś nauczyć a. od czegoś oduczyć; o. pod siebie wtulić = spokornieć; przyszyć komu o. = wystrychnąć na dudka; nie umieć kozom o-ów wiązać = być niezdatnym do niczego.
Strona w Wikisłowniku
