M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pęcherz

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Pęcherz, naczynie błoniaste w dolno-przedniej części jamy brzusznej, w którym zbiera ś. mocz (f.); wycięty pęcherz zwierzęcia; błona, otaczająca jaje w ustroju żeńskim; u ryby: narząd z cieniutkiej błony wpół przezroczystej, wypełnionej powietrzem; p. pławny, p. powietrzny = naczynie błoniaste, służące do oddychania u owadów; bąbel na ciele wskutek oparzenia a. odciśnięcia; bańka na wodzie lub jakimkolwiek płynie; wzdęcie w odlewie żelaznym, wypełnione powietrzem; lata jak kot z p-em = biega tu i tam z nerwowym niepokojem; p. nadęty = głupi pyszałek.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.