M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Piękny

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Piękny, odpowiadający poczuciu piękna, wywołujący dodatnie wrażenie niezależnie od swej wartości użytkowej, estetyczny, cudny, nadobny, kształtny, ładny, urodziwy, śliczny, przystojny; chwalebny, zaszczytny, zacny, szlachetny; czcigodny: p-a dusza, p. charakter, p-a myśl; spory, znaczny, pokaźny: p-e pieniądze to kosztuje; p. wiek = późna starość; odnoszący ś. do piękna: sztuki p-e = poezja, malarstwo, rzeźba, architektura, muzyka; p-e słówko, p-e słowa = obłudne, fałszywe, choć słodkie i wabiące; pewnego p-ego poranku, dnia = pierwszego lepszego poranku, dnia.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.