M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pięta

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Pięta, tylna część stopy (2 fig.); po p-ach komu p. deptać = chodzić ciągle za kim, nie dawać mu spokoju, nalegać, pilnować, dokuczać; aż mu w p-y poszło = dotknięto go do żywego; p-ą wiercić = być w strachu a. w kłopocie; ma więcej rozumu w p-ie, niż inny w głowie = jest o wiele mądrzejszy; zbierać p-y umykać szybko; za p-ami czyjemi = tuż za nim; w p-ę mierzył, w nos uderzył = nie trafił, nie domyślił ś.; podnieść p-ę na kogo = uzuchwalić ś. przeciw komu; mam go w p-ie = nic sobie z niego nie robię, lekceważę go, gardzę nim; p. Achillesa = słaba strona czyjaś; część pończochy a. skarpetki, po włożeniu na nogę przypadająca do pięty (zarobić, zacerować p-ę).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.