M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pochylać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Pochylać, dok. Pochylić; wyprowadzać z pionowego położenia, nadając kierunek ukośny, nakłaniać, skłaniać ku dołowi, ku ziemi, nachylać, schylać: starość p-a człowieka ku ziemi; p. głowę = zwieszać, spuszczać, skłaniać; w gram., samogłoska p-ona = pośrednia między dwoma dźwiękami, ścieśniona, wyraża ś. przez literę z kreską (é = pośrednie między e i i albo y; ó = pośrednie między o i u, dziś wymawia ś., jak u; á w gwarach = pośrednie między a i o); p. ś., wychodzić z pionowego położenia i przybierać ukośne, nachylać ś., schylać ś., nakłaniać ś. ku ziemi, opadać, zwisać: grozić upadkiem, mieć ś. ku upadkowi; przen., przechylać ś., skłaniać ś. na czyją stronę.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.