Prawda, zgodność tego, co mówimy, z rzeczywistością; rzecz, nie ulegająca wątpliwości, pewnik, aksjomat; prawość, cnota, szczerość, otwartość w mowie, prawdomówność; słowa
p-y = reprymanda, nagana ostra; mijać ś. z
p-ą = kłamać; nie obwijać
p-y w bawełnę = mówić szczerze, bez osłonek, wprost; to święta p., to wielka
p. = bardzo trafne zdanie; istna, rzetelna
p., czysta
p. = szczera prawda;
p. w oczy kole,
p. gorzka potrawa = ludzie nie lubią prawdy; to nie
p.! = to kłamstwo!, to fałsz!; oj
p.!, to
p.!, oj to
p.! = tak jest istotnie, zgadzam ś. z tym; czy to tylko
p.?, czy to aby
p.? = czy tak istotnie?; jeśli mam
p-ę powiedzieć = jeśli mam być szczery;
p. była! = a jakże!, nie wierzę ci!; powiedz
p-ę = wyznaj wszystko szczerzę; tchnąć
p-ą = być prawdopodobnym; rzecz podobna do
p-y = prawdopodobna;
p-ę powiedziawszy = mówiąc szczerze; nie
p-ż? = czyż nie jest tak istotnie?;
przysł., doprawdy, naprawdę, rzeczywiście, istotnie, serjo, nie żartem, zaiste; zaprawdę, prawdziwie, zgodnie z prawdą; wprawdzie, poprawdzie, co prawda, prawdę rzekłszy, prawdę mówiąc; trafne, wierne oddanie natury w utworze literackim a. artystycznym.