M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przepadać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przepadać, dok. Przepaść; ginąć, znikać, niknąć, zawieruszać ś., zapodziać ś., kryć ś. niewiadomo gdzie, zatracać ś., zostawać bez śladu, zostawać bez rezultatu, nie przynosić spodziewanych korzyści; być straconym: majątek przepadł, pieniądze przepadły = zostały utracone; owoce, oziminy przepadły = nie obrodziły; ulec zniszczeniu skutkiem nieprzyjaznych warunków atmosferycznych; rzeka p-a w piaskach = niknie; przepaść przy zaporach = nie być wybranym, nie otrzymać większości głosów; wniosek przepadł = nie został przyjęty przy głosowaniu; przepadł, jak kamień w wodę = zginął bez śladu; bodajeś przepadł! = przekleństwo; zgiń! przepadnij! = zaklęcie (do złego ducha, by znikł); niech przepadnę, jeśli kłamię! = zaklinanie się; służąca gdzieś przepadła = poszła niewiadomo dokąd i długo nie wraca; co z wozu spadło, to przepadło = nie odrobić raz straconego; schnąć, mizernieć, tracić na cerze; p. za kim, za czym ginąć, schnąć, umierać, rozpaczać z powodu nieobecności czyjej; p. za czym, lubić coś namiętnie, być amatorem czego, kochać ś. w czym; padać z przerwami, od czasu do czasu (o deszczu, o śniegu).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.