Przypuszczać,
dok. Przypuścić; pozwalać zbliżyć ś., przystąpić, dopuszczać;
przen., pozwolić komu brać udział w czym, udzielać komu czego, pozwalać przystąpić do czego:
p. do podziału, do tajemnicy, do spisku, do prawa, do rady; przydawać czego ponad miarę, dawać dokładkę, dolewkę, dosypkę; więcej czego puszczać;
przen., godzić ś. na pewien czas, że prawdą jest to, co do czego jest tylko domniemanie, prawdopodobieństwo, hypotezę robić, suponować:
p-am, że..., przypuśćmy, że... = dajmy na to;
przen., pozwalać komu spoufalić ś. ze sobą;
p. co do serca, do głowy = poddawać ś. czemu, brać co do serca, do głowy, przejmować ś. czym;
p. ogiera do klacze, byka do krowy i t. d. = pozwolić im zaspokoić popęd płciowy;
p. do siebie mężczyznę = oddać mu ś. (o kobiecie);
p. cielę, jagnię, źrebię i t. d. = podsadzać matce do ssania;
p. atak, szturm = napadać, nacierać, uderzać;
p. konia, koniem, na koniu = puszczać ś. wcwał na koniu, wypuszczać konia.