Przywodzić,
dok. Przywieść; do pewnego miejsca wieść, przyprowadzać, naprowadzać;
przen., wywoływać; sprowadzać, pociągać za sobą;
przen., przytaczać, cytować, podawać cudze wyrazy dla stwierdzenia swych wywodów a. dla okrasy stylowej; przeciągać, przewabiać, skłaniać na czyją stronę;
p. kogo do czego, doprowadzać, zmuszać, zniewalać, popychać, stawiać w takim położeniu, że musi coś uczynić wbrew własnej woli; narażać, wystawiać kogo na co; przewodzić, przywodzić, dowodzić, komenderować komu, czemu; w
matem., redukować, sprowadzać:
p. ułamki do wspólnego miano wnika,
p. równanie do zera;
p. sprawę do sądu = wnosić ją, wytaczać przed sąd;
p. co na myśl = przypominać;
p. co do skutku, do końca = kończyć;
p. co do pewnego kresu, do pewnego stopnia doskonałości = posuwać, doprowadzać.