M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Psi

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Psi, należący do psa, właściwy psu, odnoszący ś. do psa; psa wart! = niegodziwy, łajdacki, nieznoś; ny, złośliwy, bezwstydny, obrzyi dliwy, nie do wytrzymania: p-e i życie, p-a sztuczka, p. figiel, p-a pogoda, p. obiad, p-e szczęście, p. los; otrzymać co p-m swędem = wypadkiem, nie w miarę zasług, fuksem; stracić co p-m swędem = nie wiedzieć jak i kiedy; mieć p. nos, p. węch = być przenikliwym, domyślnym; p-m węchem co odkryć = dziwnym przeczuciem; p. ząb komu ukazać = hardo ś. postawić, okuniem stanąć, zaszkodzić skrycie, ukradkiem, figla złośliwego mu spłatać; to twoje p-e prawo, twój p. obowiązek = musisz, powinieneś tak czynić; p-e wesele = stosunki płciowe nieuregulowane u ludzi; p-e głosy nie idą pod niebiosy = przekleństwa człowieka bezbożnego nie osiągają skutku; człowiek z p-m okiem = bezczelny; kupić, sprzedać co za p-e pieniądze = bardzo tanio; otrzymać za co p-ą zapłatę = lichą; p-a krew, p-a noga, p-a kość, p-a kość słoniowa, p-a mać, p-a jego mać, p-a cię mać, p-a jucha, p-a dusza, p-a bestja, p-a wiara, p-a; para, p-a treść, p-a strawa, p. syn, p-e sadło, p-e ścierwo, p-e ucho, p-a morda, p-a twarz, p. pysk, p-a wełna = przekleństwa, złorzeczenia, często też powtarzane bez potrzeby, jako przysłowie osobiste.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.