M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Rozbijać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne R – wykaz haseł
R – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Rozbijać, dok. Rozbić; rozdzielać na kawałki uderzeniem, roztrzaskiwać, tłuc na części; rozwalać, niszczyć; pobijać na głowę, rozgramiać, rozpraszać, rozpędzać; dzielić na części, rozdzielać; uderzając mieszać; przen., udaremniać, niweczyć, paraliżować; tłuc, uszkadzać przez uderzenie; być rozbójnikiem, grabić, rabować, rozbojem ś. trudnić; rozciągnąwszy przywieszać, przybijać, rozkrzyżowywać, rozpościerać wieszając; rozstawiać, ustawiać: r. namioty, r. obóz; rozszerzać, rozpychać to, co było ciasne, cienkie, wązkie: r. buty na kopycie, r. suknię przy prasowaniu; r. bank, pulę = wszystko wygrać, co było; r. ś., roztrzaskiwać ś., rozpadać ś. na części pod uderzeniem, rozlatywać ś. na kawałki; ucierpieć od katastrofy (o okręcie, o pociągu); rozpierzchać ś., rozbiegać ś. na różne strony: towarzystwo ś. r-iło = rozdzieliło na grupy; głosy ś. r-iły = rozstrzeliły (przy głosowaniu); do skutku nie dochodzić, pełznąć na niczym; uderzać ś., urażać ś. boleśnie, tłuc ś.; r. ś. o co, dobijać ś., domagać ś. czego gwałtownie; przen., szyku zadawać, paradować, zwracać na siebie uwagę wyzywającym zachowaniem ś, rozrzutnością i t. p., szastać ś., awanturować ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.