M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Siekiera

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Siekiera, narzędzie stalowe do rąbania, ostrze u nasady węższe, osadzone na krótkim toporzysku, mały topór; spadła mu s. z toporzyska w rzekę = doznał niepowodzenia; powietrze ciężkie, choć s-ę powiesić = złe powietrze, zaduch; zła s. nigdy nie zginie = złego nikt nie chce brać; najgorsza s. u kowala = wytwórca nie ma nigdy własnego wyrobu dla siebie, do swojego użytku; jak s-ą wyrąbał = jasno wyłożył; od s-y = niezręczny, niezgrabny, ciężki; bieda, choć s-ą rąbać = wielki niedostatek; s. utonęła = wieść przepadła o czym, zginęło, jak kamień w wodę; wydrzeć komu s-ę z ręki = rozbroić go; przen., cyfra siedem, siódemka.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.