M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Skrzynia

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Skrzynia, paka drewniana, okuta, często skórą obita, zamykana, z wiekiem, unoszonym na zawiasach, do przechowywania różnych przedmiotów, lada, skarbona, skarbczyk (fig.); przyrząd w kształcie skrzyni, w różnych rzemiosłach używany lub stanowiący część składową różnych maszyn; paka drewniana okuta do przewożenia węgli w kopalni lub trzymania węgli, drzewa i t. p. w domu; wóz w kształcie skrzyni zamykanej z kratami do przewożenia niektórych zwierząt, do wiezienia psów schwytanych; w ogr., deski, ułożone w formie skrzyni z oknami do siania i ochrony niektórych flanc, kwiatów, warzyw i t. p.; s. a. skrzynka szkła = paka, zawierająca 120 tafli; s. przymierza Pańskiego = skrzynia, w której starożytni Izraelici przechowywali tablice przykazań Boskich, arka przymierza.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.