M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Tarcza

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne T – wykaz haseł
T – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Tarcza, nm., deska okrągła, owalna lub w kształcie wydłużonego trójkąta, pokryta skórą lub blachą, czasem metalowa; część uzbrojenia dawnego rycerza, służąca jako obrona przed pociskami; puklerz, paiża (fig.); pole herbu; na kolei: przyrząd do sygnałów; w zegarze: cyferblat, krążek, na którym są wypisane cyfry, oznaczające godziny; t. strzelnicza = krąg, deska, służąca za cel do strzelania; t. obrotowa = na kolejach żelaznych: koło poziome ruchome z szynami, służy do przesuwania wagonów z linji na linję, obrotnica; t. sygnałowa = do dawania sygnałów na kolejach; spodnia część skorupy żółwia; t. Sobieskiego = nazwa gwiazdozbioru; przen. obrona, osłona, ochrona, puklerz (w znaczeniu fizycznym a. moralnym).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.