Tracić, zostawać pozbawionym czegoś, pozbywać ś. własności czegoś, przestawać posiadać coś, gubić, utracać:
t. wzrok, słuch, życie, rękę, nogę, zdrowie, sen, łaskę czyjąś, nadzieję, odwagę; trwonić, rozpraszać, marnować, marnotrawić:
t. majątek,
t. zarobek na hulatykę,
t. czas;
t. płód = pozbywać ś. go, sprowadzać poronienie; zadawać komuś śmierć z wyroku sądowego a. z rozporządzenia władzy, ścinać, wieszać, rozstrzeliwać i t. p.; ponosić stratę, być poszkodowanym: skąpy dwa razy traci, kupiec traci na towarze, sprzedając go po cenie niżej kosztu;
t. na odwadze, na humorze i t. p. = zaprzestawać mieć odwagę, humor i t. d.;
t. kogo z oczu = przestać go widzieć a. widywać;
t. głowę = być zamieszanym, nie wiedzieć, co robić;
t. cierpliwość = wpadać w gniew;
t. równowagę = przestawać utrzymywać ś. w kierunku pionowym;
przen., przestawać zachowywać panowanie nad sobą.
Strona w Wikisłowniku
