M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Tuba

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	T – wykaz haseł T – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[123]

 Tuba, łć., rura z blachy lub tektury, służąca do przesyłania głosu na większą odległość (fig.); instrument metalowy dęty o najniższym potężnym tonie basowym; t. akustyczna = cienka rurka, wygięta muszlowato, wkłada się cienkim końcem w ucho, w szerszy koniec mówi się, używana przez osoby o słuchu przytępionym.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.