M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wieża

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wieża, budowa w kształcie stożka a. graniastosłupa, wysoka, a wązka, będąca a. częścią innego, większego budynku, nad którym góruje, a. całością sama w sobie, z dachem, najczęściej ostro zakończonym: w. ratuszowa, w. kościelna = dzwonnica, w. morska = latarnia morska, w. zegarowa = z zegarem, w. strażnicza = strażnica, w. strażacka = z której strażak obserwuje ukazujący ś. ogień; w. solowarna = budynek, gdzie warzą sól; niewielka twierdza, zameczek obronny; więzienie, turma; kara więzienia; wysoka budowa z drzewa, podsuwana ku twierdzy na balach a. kołach, za pomocą której żołnierze oblegający zbliżali ś. do murów fortecznych; w szachach: figura, mająca kształt wieży; w. Babel = rozgardjasz, nieład, zamieszanie; w. ciśnień = budynek z rezerwoarem wody oczyszczonej, wepchanej przez pompy, ustawiony na takiej wysokości, aby poziom wody w nim znajdował ś. wyżej, aniżeli najwyższe miejsca do których woda ma być dostarczana, z wieży tej idzie rura, rozwidlająca się na odnogi podziemne, któremi płynie woda na użytek i podnosi ś. w nich (fig.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.