M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wiecha

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[250]

 Wiecha, pęczek związanych gałęzi, wywieszony, jako znak, np. nad szynkownią: iść pod w-ę = do szynku; kij, żerdź z pęczkiem słomy, ustawiony na jakim miejscu na znak, że tędy iść albo jechać nie można; wywiesili w-ę na rozum = udają mądrych; dobremu piwu nie potrzeba w-y = dobry towar nie potrzebuje zachwalania; broda, jak w. = szeroka, rozstrzępiona; wąsy, jak w-y = nastrzępione; zasłona z gałęzi, za którą ptasznik łowił ptaki, gaik; w bot.: kwiatostan graniasty o kwiatkach na długich szypułkach (fig.).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.