M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wyciągać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wyciągać, dok. Wyciągnąć; ciągnąc, wyjmować, wydobywać, wydostawać skąd, wywlekać, wyprowadzać; wypijać, pijąc wypróżniać, wysączać, wychylać; wydobywać soki z roślin przez reakcję chemiczną, naparzanie gorącą wodą, wyciskać, wygotowywać, czynić ekstrakt; przen., podstępem otrzymywać co od kogo, wydrwiwać, wyłudzać, wykpiwać; przen., odbierać przemocą, wydzierać co, wymuszać oddanie czego; przen., zniewalać, znaglać, skłaniać, namawiać do udania ś. dokąd, do opuszcznia jakiego miejsca; wyłudzać przyrzeczenie; odbierać, ściągać od kogo należność przypadającą, wypłatę; ciągnąc wyprężać, rozciągać wzdłuż; wytykać naprzód, wystawiać, wystoperczać: w. szyję, rękę, nogę; wychodzić, wyjeżdżać, wyruszać, wymaszerowywać, zwłaszcza gromadnie, ciągnąc się długim pasmem; w. kogo na słówka = zmuszać go, doprowadzać do tego, że powie, czego nie chciał powiedzieć; w. co z dzieł przeczytanych, z akt = wypisywać; w mat., w. pierwiastek = znajdować wielkość, która, przemnożona dwa lub więcej razy przez siebie samą, da w iloczynie daną wielkość; w. wniosek = wyprowadzać go; w. kogo na koszty = narażać na wydatki; w. czego po kim = wymagać; w. ręce do kogo = prosić go o pomoc; w. rękę = żebrać; w. rękę na kogo = ośmielać ś. go uderzyć; wyciągnąć nogi = umrzeć; w. łuk = napinać, naciągać go; w. mur, rów, wał = budować, sypać, kopać wzdłuż; w. ś., być wyciąganym; przeciągać ś., rozciągać ś., wyprostowywać ś., wyprężać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.