Wysokość, jeden z trzech wymiarów bryły, rozciągłość ciała od podstawy do wierzchołka;
w. gwiazdy = kąt między promieniom idącym od gwiazdy do oka a poziomem; w
gieom.,
w. figury = odległość wierzchołka od podstawy, mierzona linją prostopadłą, spuszczoną od wierzchołka do podstawy;
w. morza = głębokość wzniesienia morza, uważana i mierzona od pewnego punktu;
w. wody w rzece, w stawie, w naczyniu = większe lub mniejsze podniesienie ś. jej powierzchni; okręt znajduje ś. na
w-i przylądka Dobrej Nadziei = na tym samym stopniu szerokości gieograficznej;
w. rzutu = granica, do której wznosi ś. pocisk, wyrzucony pod pewnym kątem;
w. równika = kąt, który tworzy płaszczyzna równika z poziomem;
w. bieguna = odległość jego od danego punktu, szerokość gieograficzna;
przen., górność, szczytność, wyniosłość, wspaniałość; najwyższa część pewnego przedmiotu a. pewnej ilości przedmiotów, umieszczonych jeden obok drugiego; największa wyniosłość pewnej okolicy; tytuł, dawany książętom z domu panującego; na
w-i a. na
w-ach = w niebie.
Strona w Wikisłowniku
