Zaciągać,
dok. Zaciągnąć; ciągnąc wlec do jakiego miejsca, zawlekać, zaprowadzać, wieść kogo a. co dokąd przymusem, gwałtem, wbrew woli, pomimo oporu;
z. co czym, ciągnąc zakrywać, zasłaniać, zasnuwać, zawlekać;
z. ludzi do wojska, rekrutów = werbować;
z. węzeł = zawiązawszy go, mocno ściągać, żeby ś. nie rozwiązał;
z. komu a. sobie szyję, gardło = ścisnąwszy szyję, gardło, dusić;
z. struny = nawiązywać je, naciągać na pewnym instrumencie;
z. osnowę = osnuwać nici do tkania;
z. wartę = prowadzić oddział żołnierzy dla zajęcia warty; warta
z-a = oddział wojska idzie na wartę;
z. długi = zadłużać ś.;
z. pożyczkę = pożyczać od kogo pieniądze;
z. dług wdzięczności = czuć ś. zobowiązanym do wywdzięczenia ś. komu za usługę, uprzejmość, dobrodziejstwo;
z. obowiązki na siebie = brać je na siebie;
z. przyjaźń z kim = wchodzić z kim w przyjaźń;
z. komu drogę = zabiegać drogę, przecinać ją;
z. nałogi = nabierać ich;
z. ś., być zaciąganym, wstępować do wojska; wlokąc ś., ciągnąc ś., dochodzić do pewnego miejsca;
z. ś. w biegu, w pracy = zapędzać ś., rozpędzać ś.; przedłużać ś., zwlekać, iść w odwłokę; zawiązywać ś., kojarzyć ś., powstawać, tworzyć ś.;
z. ś. papierosem = wdychać dym z niego w płuca;
z-a ś., zanosi ś. na coś długotrwałego.
Strona w Wikisłowniku
