M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zakręcać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zakręcać, dok. Zakręcić; kręcąc zataczać; czynić krętym; pokręcając, podnosić, zaginać w górę: z. wąsa; kręcąc zakrzywiać, zaginać, przekręcać; kręcąc zamykać, zatwierać, zaśrubowywać; naciągać, nakręcać; przen., wikłać; idąc, podążając w pewnym kierunku, zbaczać pod kątem, zwracać ś. na prawo a. na lewo; z. ś., kręcąc ś., tworzyć zakręt, zbaczać na prawo a. na lewo: droga, rzeka z-a; obracać ś. wkoło, kręcić ś., wiercić ś., zwracać ś. w różne strony; kręceniem zamykać ś., zaśrubowywać ś.; kręceniem zakrzywiać ś., przekręcać ś.; być naciąganym, nakręcanym; wikłać, gmatwać, sprawiać zamęt; o włosach: kędzierzawić ś., układać ś. w pukle, kręcić ś., skręcać ś.; o łzach: ukazywać ś. w oczach; z. ś. koło czego, pilnie chodzić koło czego, starać ś. o co usilnie; przen., zawracać ś.: głowa mi ś. z-a; z-iło mi ś. w głowie = doznałem zawrotu głowy.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.