Zbijać,
dok. Zbić; bijąc, uderzając, zrzucać, strącać z czego;
z. z toru, z kolei, z porządku = wybijać, wytrącać; zbić kogo z terminu = zmieszać, skonfundować; bić mocno, tłuc, walić, grzmocić;
z. czyjśćczyjś dowód, argument, zarzut: okazywać ich fałsz, dawać odpór słowami;
z. beczkę obręczami = pobijać;
z. co gwoźdźmi = spajać, zwierać, łączyć za pomocą gwoździ;
z. w kupę = rzucać, składać bezładnie na kupę;
z. grosze, pieniądze = sknerstwem, chciwie zbierać; tłuc, rozbijać np. jakiś przedmiot szklany a. porcelanowy;
z. bruki = nic nie robiąc, włóczyć ś. po
miaście;mieście; z. co młotem = łączyć co, uderzając młotem;
z. co w stępie, w moździerzu = otłukiwać;
z. wiersze = pisząc je, ściskać, ścieśniać, by jaknajmniej zabrały miejsca;
z. nieprzyjaciela = zwyciężać na głowę;
z. ś., być zbijanym, rozbijanym; zgromadzać ś. w jedno miejsce, kupić ś., skupiać ś., ściskać ś.; zabijać ś. nawzajem; uderzać ś., spotykać ś.; tłuc ś., rozbijać: ranić ś. od uderzenia ś., nabawiać ś. sińca; spierać ś., sprzeczać ś., dysputować gorąco.
Strona w Wikisłowniku
