M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zwalać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zwalać, dok. Zwalić; staczać z góry na dół; przewracać, obalać coś ciężkiego, zbijać, strącać; wywracać: z. kogo z nóg; choroba z nóg go z-liła = pozbawiła sił, wycieńczyła; dwa kieliszki z-liły go z nóg = upił ś. niemi zupełnie; z. drzewo = ścinać; z. kogo szablą, toporem = zabijać; z. kogoś kijem = uderzać mocno, walić; z. do kupy = walić, zrzucać w kupę, bezładnie, waląc, zgromadzać w jednym miejscu; przen., z. co na kogo, składać, zrzucać co na niego, np. winę, odpowiedzialność, obowiązek; przen., pozbawiać kogoś godności, urzędu i t. p.; z. ś., obalać ś., przewracać ś., rozwalać ś.; padać, toczyć ś. z góry na dół; spadać do kupy, na jedno miejsce, waląc ś., gromadzić ś.; spadać na kogo w znaczeniu moralnym, gromadzić ś.: z-ają ś. na niego troski, nieszczęścia i t. p.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.