Meandry/215
< Meandry
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Meandry |
Podtytuł | Strzępy myśli rozwianych |
Wydawca | Michał Arct |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Płynę w senny świat ku Zachodowi...
Ludzkie twarze, barwy i postacie,
Mierzchną zwolna w zmroku Majestacie.
Ach! mej duszy radość któż wysłowi!
Zostającym, rzekłem: — Bądźcie zdrowi!
A tym drugim, powiem: — Jak się macie? —
Ląd przeciwny pewnie nie daleko.
Lecz — co widzę! — tu i tam, wybrzeże.
A mnie niosą prądy coraz świeże
Samym środkiem, razem z rwistą rzeką —
Ach! te nurty ciemne dokąd cieką?
Jam im łódź mą oddał w dobrej wierze!
I pociechy tu i miejsca nie te,
Com je dotąd marzył! Więc się trwożę
Widząc zguby pewność... — Ach! mój Boże!
Jakżeś skarał mrocznych dum poetę!
Bo mię pewnie smutna chłonie Lethe,
Bym z nią wpłynął w Zapomnienia morze! —
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Felicjan Faleński.