Meandry (1892)/84
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Meandry |
| Podtytuł | Strzępy myśli rozwianych |
| Wydawca | W. L. Anczyc i Spółka |
| Data wyd. | 1892 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Mówisz mi Mędrcze: — Dawno zgadłem,
Że, gdyście, gnuśni a niedbali,
Samochcąc młotem być przestali —
To dziś, porządnie w ziemię wsiadłem
Musicie być kowadłem,
W które, kto chce, od ucha wali.
Tak. Tylko Mędrcy nic nie wiecie:
Jakiej to sprawie, z losów zmiany,
Służy dziś człek zziajany?
Wiek jest żelaznych żądz — więc przecię
Dla kogoś, na kowadła grzbiecie,
Muszą się kuć kajdany.
