Może teraz być wesoły człowiek
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Może teraz być wesoły człowiek |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział II |
Indeks stron |
(Starodawna).
Może teraz byc wesoły człowiek zwątpiony, * Albowiem już od niewoli wyswobodzony, * Która go trapiła, pod swą moc podbiła, * Jako grzesznego. * Teraz pocieszony, więc i wydźwigniony, * Od Pana swojego.
Już proroctwa wypełnione, już i pociechy * Nastąpiły obiecane; szwankują grzechy, * Panna to sprawiła, która porodziła * Odkupiciela, * Stworzyciela Swego, a co największego * I Rodziciela.
Dziwne to są tajemnice i niepojęte, * A rozumem przyrodzonym nieogarnięte: * Panna czysta rodzi, przecie w wieńcu chodzi * Nienaruszona. * Powiła nam wieków Pana, bowiem też jest Ta wybrana, * Z wieków przejrzana.
Pójdźmyż prędko z prawem sercem, a nie mieszkajmy; * Syna tego z Panieneczką, dziś przywitajmy. * A prośmy ich o to, żeby sprosne błoto * Grzechu brzydkiego * Oczyścili z duszy, przywiedli do gmachu, * Nas niebieskiego.