Na zepsute obyczaje
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Na zepsute obyczaje |
Pochodzenie | Pieśni miłosne |
Wydawca | Mazowiecka Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1924 |
Druk | Towarzystwo Wydawnicze „Dziennik Płocki” |
Miejsce wyd. | Warszawa — Płock |
Tłumacz | Julian Ejsmond |
Tytuł orygin. | De corruptis moribus |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
NA ZEPSUTE OBYCZAJE.
(DE CORRUPTIS MORIBUS).
W ciemne przepaście, gdzie umarłaś, Sławo,
młodzież nas dzisiaj ciągnie i porywa.
Z kałuży bagna co cuchnie plugawo
zgraja hołoty skarby wydobywa.
Niewolnik stał się bogactwami sławny.
Jeniec ma dzisiaj dom przy którym ginie
Romulusowy pałac starodawny,
przy którym bledną Jowisza świątynie.
Cnota w ohydnym bagnisku umiera.
Stary Rzym gaśnie jak ginące słońce...
A Czarna Zbrodnia w chmurach rozpościera
do lotu skrzydła swe tryumfujące...
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Gajusz Petroniusz i tłumacza: Julian Ejsmond.