Nalewki i likiery/Nalewka malinowa
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Nalewki i likiery |
Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“ |
Data wyd. | 1928 |
Druk | Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“ |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
32. Nalewka malinowa. Na nalewkę malinową bierze się maliny leśne, jako aromatyczniejsze. Ponieważ maliny są bardzo soczyste i nie mają, jak owoce pestkowe, ziarnek, z których trzeba wyciągać aromat, wystarczy trzymać je zalane alkoholem tydzień najwyżej. Dłuższe trzymanie tej nalewki na słońcu ujemnie wpływa na jej kolor. Po zlaniu nalewki, zaprawia się ją jednym z podanych wyżej sposobów — albo zasypując pozostały owoc cukrem (w takim razie owoce, po zlaniu syropu, należy doskonale wycisnąć przez flanelowy worek) — bądź też zaprawiając nalewkę gotowym syropem cukrowym.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Elżbieta Kiewnarska.