Nazwy ulic w Poznaniu/Ul. Żydowska

<<< Dane tekstu >>>
Autor Zygmunt Zaleski
Tytuł Nazwy ulic w Poznaniu
Podtytuł z planem Wielkiego Poznania
Wydawca Magistrat stołecznego miasta Poznania
Data wyd. 1926
Miejsce wyd. Poznań
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Uwagi
Informacje zawarte na tej stronie dotyczą stanu do 1926 roku. Współcześnie jednostka terenowa o nazwie „Ul. Żydowska“ może mieć inną nazwę, inny przebieg, znajdować się w innej lokalizacji, lub jest zlikwidowana.
Indeks stron

340. Ul. Żydowska. (Stare Miasto. Od Starego Rynku do Małych Garbar). Jedna z ulic średniowiecznych, powstała tuż po założeniu miasta autonomicznego. Zwała się pierwotnie „ul. Sukienniczą“. Z powodu wczesnego napływu Żydów, przydzielono im ulicę tę jako ghetto, w którem wyłącznie mieszkać mogli. W wieku 15. ulica nazywała się Sukienniczą i Żydowską, później tylko Żydowską. Do ghetta należały także niektóre boczne uliczki, „mała żydowska“ i „żydowska wroniecka“. W samej Żydowskiej mieszkali zresztą także chrześcijanie, i Magistrat baczył pilnie, aby domy chrześcijańskie nie przechodziły w ręce żydowskie. Ghetto obowiązywało do pożaru miasta 1803. Po pożarze osiedlali się Żydzi gdzie chcieli w mieście, choć praw obywatelskich jeszcze nie uzyskali. Bądź co bądź żywioł żydowski zawsze się jeszcze gromadził przy swej ulicy.
W późniejszych czasach niestrudzenie próbowano skasować historyczną nazwę. Żydzi uważali sobie za obrazę, że ulica zwie się Żydowską. Już w r. 1878 wpłynął wniosek właścicieli domów o zmianę nazwy. W ostatniem pokoleniu i w prasie i w drodze wniosków do Magistratu żydzi domagali się zniesienia starej nazwy (1902, 1904, 1906 itd.) Wszystko napróżno. Wreszcie na wniosek z r. 1918, tłumaczący, że z powodu nazwy ulicy mieszkania w niej stoją puste, władze miejskie zgodziły się na zmianę. 10. 7. 1918 przezwano ją na „ul. Michała Herza“ (Michael Herz Str.). Ale już 16. 6. 1919 władze polskie przywróciły słuszną nazwę historyczną „ul. Żydowskiej“. Wnioski o zmianę nazwy jednak nie ustają, ostatnio ze strony mieszkańców chrześcijan.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zygmunt Zaleski.