Nazwy ulic w Poznaniu/Ul. Staszica
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Nazwy ulic w Poznaniu |
| Podtytuł | z planem Wielkiego Poznania |
| Wydawca | Magistrat stołecznego miasta Poznania |
| Data wyd. | 1926 |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Uwagi | Informacje zawarte na tej stronie dotyczą stanu do 1926 roku. Współcześnie jednostka terenowa o nazwie „Ul. Staszica“ może mieć inną nazwę, inny przebieg, znajdować się w innej lokalizacji, lub jest zlikwidowana.
|
| Indeks stron | |
254. Ul. Staszica. (Jeżyce, zachód. Od ul. Dąbrowskiego do ul. Szamarzewskiego). Przejęta w r. 1900 z gminą jeżycką. Nosiła za czasów niemieckich nazwę „ul. Moltkego“. Od 15. 11. 1919 zwie się „ul. Staszica“.
- *) Stanisław Staszic urodził się 1755 r. w Pile (Wielkopolska), umarł 1826 r. Mieszkał w Warszawie. Znakomity statysta, polityk pierwszorzędny, badacz przyrody, mecenas nauk, wielki patrjota. W czasie sejmu czteroletniego, zajął opinję publiczną pismami politycznemi „Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego“ i „Przestrogi dla Polski“. W pismach tych z niesłychaną na owe czasy odwagą, Staszic, syn mieszczański, rozwinął program reform społecznych w duchu, jaki zapanował powszechnie dopiero w wieku 19. Za czasów Prus Południowych poświęcał się głównie pracy około Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie, któremu pałac swój darował. Wielkie dobra Hrubieszów rozdzielił między chłopów. Za Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego piastował wysokie urzędy publiczne aż do godności ministra włącznie.
