Wikiźródła

Nie po mowie, ale po uczynkoch mamy sądzić

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Nie po mowie, ale po uczynkach mamy sądzić
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron
›››

117. Nie po mowie, ale po uczynkoch mamy sądzić.

 Koza, gdy precz wychodziła,
Koźlę w chlewie ostawiła,
Każąc,by nie wychadzało,
Nikomu nie otwarzało.
 A owaciem wilk przydybał,        5
Dziurą w chlewie koźlę uźrzał;
Kozi sobie głos złagodził,
Aby tako koźlę zdradził.
 I jął wielkim głosem wołać,
Każąc koźlęciu otwierać;        10
Koźlę więc dziurą poźrzało,
Wilka po skórze poznało,
 Rzekąc: „Ba, już mię nie zdradzisz,
„Choć sobie tak głos łagodzisz:
„Radć-em matczyn głos usłyszał,        15
„Alem dziurą wilka poznał“.
 Nie trzebaciem mowy patrzyć,
Ale dzieje mamy baczyć:
Sąć po głosie barankowie,
Ale po zębiech wilkowie.        20









 Romulus II, 10: Hervieux (II, 208) Haedus et lupus. D (14) Do hoedo et lupo. St (121) De lupo et edo. C (80) O wlku a o kozlátku. — FE (12) O kozie i wilku. — Minasowicz (82) Koziołek i wilk. — EW 36 Koźlę i wilk. — Jakubowski 117 Wilk, koza i koźlątko (L IV, 31 Le loup, la chèvre et le chevreau).— Mickiewicz (155) Koza, kózka i wilk (L j. w.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Nie_po_mowie,_ale_po_uczynkoch_mamy_sądzić&oldid=3190553”