Nieuczona twa postać... (Mickiewicz, 1929)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Adam Mickiewicz
Tytuł	Nieuczona twa postać...
Pochodzenie	Poezje (1929) tom I ; Poezje rozmaite (1817-1854)
Wydawca	Gubrynowicz i Syn
Data wyd.	1929
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

LXXXIX

NIEUCZONA TWA POSTAĆ...

Nieuczona twa postać, niewymyślne słowa,
Ani lice, ni oko nad inne nie błyska:
A każdy rad cię ujrzeć, rad posłyszeć zbliska;
Choć w ubraniu pasterki, widno, żeś królowa.

Wczora brzmiały i pieśni i głośna rozmowa,
Pytano się o twoich rówiennic nazwiska,
Ten im pochwały sypie, inny żarty ciska,
Ty weszłaś — każdy święte milczenie zachowa.

Tak śród uczty, gdy śpiewak do chóru wyzywał,
Gdy koła tańcujące wiły się po sali,
Nagle staną i zmilkną; każdy zapytywał,

Nikt nie wiedział, dlaczego w zadumieniu stali.
«Ja wiem, rzecze poeta, anioł przelatywał»,
Uczcili wszyscy gościa — nie wszyscy poznali.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.