Noc szara padła na morze...
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Noc szara padła na morze... |
| Pochodzenie | Z obcego Parnasu |
| Wydawca | Księgarnia A. Gruszeckiego |
| Data wyd. | 1886 |
| Druk | Bracia Jeżyńscy |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Stanisław Budziński |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cała antologia |
| Indeks stron | |
∗
∗ ∗ |
Noc szara padła na morze
I błyszczą gwiazdeczki małe,
I dźwięczą po wód przestworze
Jakieś głosy zolbrzymiałe.
Wiatr północny po wód łanach
Igra z białą morską falą:
Zda się piszczałki w organach
Huczą, dźwięczą, to się żalą!
Pół-pogańsko, pół-kościelnie
Te melodye wyśpiewują;
Coraz wyżej pędzą dzielnie,
Że aż gwiazdki się radują.
I gwiazdki, ciągle rosnące,
Śród rozkosznej wrzawy płoną;
I w końcu wielkie jak słońce
Rozsnuwają się koroną.
Wirują pod takt muzyki
Jako mędrcy rozszaleni;
One słońca są słowiki,
Co błyszczą, krążąc w przestrzeni.
Huk i szelest, szemrze piana;
Słyszę: morze, niebo śpiéwa,
I jakaś roskosz nieznana
W sercu majem się ozywa.
