Noga i Bót
Wiodły wojnę i srogą
Bót z nogą.
Ten ją winował,
Że się na niej psował,
Tamta, iż ją uciskał.
Wdał się w to szewc, co zyskał:
A w pokorze i trwodze
Kłaniający się nodze,
Gromiąc bót rzecze, groźno wstrząsając narzędzie,
Szanuj nogę, choć cię drze, bót bez niej nie będzie.
