Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa/Obranie N. Panny za Patronkę i Opiekunkę

Obranie N. Panny za Patronkę i Opiekunkę w życiu i przy śmierci.

Najświętsza Maryo Panno, Matko Syna Bożego, Pani nieba i ziemi, Królowo Aniołów i wszystkich Świętych! z pobożną pociechą serca mojego dziękuję Bogu za to, że Ciebie jednę z wszystkich Adama córek obrał za matkę Zbawicielowi naszemu; że Cię od pierworodnego w poczęciu i od wszelkiego w całém Twém życiu grzechu uwolnił; że Cię łask swoich i zasług Twoich pełną z duszą i ciałem zaraz po śmierci wziął do nieba; i że Cię tam nad wszelkie święte dusze i anioły niebieskie wyniósł, a przyzwoitą Matce Boskiéj chwałą uwielbić raczył. Wiedząc zaś, o najświętsza i najchwalebniejsza Panno Maryo! o zupełnéj przemożności Twojéj u najmilszego Syna Twego, a Boga naszego, i o Twojéj nieporównanéj ku nam ludziom dobroci, przez którą stajesz się ucieczką grzesznym, ufnością pokutującym, pocieszycielką utrapionym, opiekunką konającym i Matką wszelkiéj litości wszystkim, a przeto największą w Tobie po Bogu nadzieję mając: upadłszy przed Tobą w duchu, pokornm sercem wszystkie Ci dni życia mojego na usługi oddaję i wprasza się w św. opiekę Twoję. Tak jest, najlitościwsza Panno! Ciebie obieram sobie za Panią dziedziczną i wieczną; Ciebie upraszam sobie na całe życie moje za patronkę wszystkich spraw, mów i myśli moich na sądzie Boskim; CIebie każdego czasu, osobliwie ostatniego momentu śmierci mojéj, pragnę mieć opiekunką i obronicielką moją. Ach Panno święta! przyjmijże ode mnie to moje oświadczenie, a teraz i zawsze i przy zgonie pokaż mi się Matką miłosierdzia i dobrodziejką moją. Ja téż wzajemnie odtąd i póki mi zdrowie, pamięć i rozum służy, póki językiem, sercem i innemi zmysłami władać mogę, nie przestanę Cię wielbić i wzywać serdecznie upraszając: wyjednaj mi, Matko Boska, u Syna Twego łaski do odpokutowania za preszłe grzechy i do ustrzeżenia się wszystkich innych na zawsze; uproś mi pomoc ku proweadzeniu najpobożniejszego życia i ku przetrwaniu w dobrem aż do końca; uproś godne i wczesne do śmierci przygotowanie przez spowiedź należytą, przez najśw. Komunią i ostatnie Olejem ś. namaszczenie. A gdy mnie już ograną boleści śmiertelne, gdy Cię już zdrętwiałym językiem nie będę mógł(a) wzywać, wspomnij litościwie na teraźniejszą proźbę moję, którą do Ciebie pokornie zanoszę, rzucając się ciałem i duchem do stóp Twoich: przybądźże wtenczas na ratunek grzesznéj duszy mojéj. O Matko bolejąca pod krzyżem umierającego Syna Twojego! zasługą tychże boleści Twoich ulżyj wtedy tęskności bólów moich śmiertelnych. O Panno mocna! oddal najsroższe naonczas czartowskie strachy i pokusy. O Pocieszycielko utrapionych? pociesz mię Twoją obecnością przy śmierci mojéj. O Maryo, Matko miłości! przez okrutną Syna Twojego i Twoję szczęśliwą śmierć: błagam Cię, o Matko boleści! broń mnie od skonania złego. W ręce ś. opieki Twojéj polecam najniebezpieczniejszą przy śmierci sprawę zbawienia mojego. Spraw to przyczyną Twoją! niechaj umieram w niezachwianéj wierze, w mocnéj nadziei, w szczeréj Boga i bliźniego miłości i w serdecznym żalu za grzechy moje. Niech najpierwszym momentem niepokalanego poczęcia Twego będzie poświęcony ostatni moment życia mojego. Amen.



Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).