O Zygmuncie III, królu polskim

<<< Dane tekstu >>>
Autor Anonimowy
Tytuł O Zygmuncie III, królu polskim
Pochodzenie Klejnoty poezji staropolskiej
Redaktor Gustaw Bolesław Baumfeld
Wydawca Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie
Data wyd. 1919
Druk Drukarnia Naukowa
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cała antologia
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
BEZIMIENNE.
O ZYGMUNCIE III, KRÓLU POLSKIM.

Czyli nie masz, Zygmuncie, królewskiej zabawy?
Sąć inne, poważniejsze, po twej głowie sprawy sprawy.
Tobieć by się to z młodu przyćwiczać do boju,
Nie daremno się uczyć muzyki w pokoju.
Wszakże się i ta zgodzi przy rycerskiej cnocie,
Wiem, że twej nie zaszkodzi wojennej ochocie:
Na twe się nieprzyjaciel państwo nie pokusi,
Bo: jako mu zaśpiewasz, tak ci skakać musi.

(1600.)[1]





  1. O Zygmuncie III, królu polskim. Fraszka nieznanego autora, wyjęta z „Wirydarza poetyckiego“ Jakuba Trembeckiego, z r. 1672 (o którym patrz: objaśn. do „Pieśni“ Schlichtynga, str. 228). Dowcipny i zgrabny przyczynek do charakterystyki zamiłowań muzycznych na dworze dwóch pierwszych królów z rodu Wazów, Zygmunta III i zwłaszcza Władysława IV.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Anonimowy.