<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł O naśmiewcach
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

104. O naśmiewcach.

Osieł niegdy wieprza uźrzał
A głupie się tak z niego śmiał:
„A toli uszy krótkie masz,
„Ale mię kielcy przewyższasz“.
Wieprz kuńsztowi porozumiał,        5
Aczkolwiek sie był rozgniewał;
Ale, widząc oślą głupość,
Tako skarał jego śmiałość:
„Dziękuj ośle, swej prostocie;
„Ta cię chowa przy żywocie,        10
„Bo za ty twe śmiałe słowa,
„Wnetciby ucięta glowa“.
Głupi nie śmiej się z mądrego,
Ale bierz rozum od niego!
Rozumieć on śmiechu wszelkiemu,        15
Nie dziwuje się szalonemu.









Romulus I, 11 Hervieux (II, 199) Asinus, irridens aprum. D (4) De apro et asino. Phaedrus I, 29 Asinus, inridens aprum. St (91) De asino et apro. — C (63) O woslu a lwu. FE (4) O wieprzu dzikim i o ośle. — Błażewski 63 Pies szczeka, wiatr niesie. Osieł i dziki wieprz. — EW 27 Osieł i dzik.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.