O pięknie w muzyce/Spis dzieł
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Spis dzieł |
| Pochodzenie | O pięknie w muzyce |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1903 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Stanisław Niewiadomski |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Mattheson. Vollkomener Kapellmeister. Str. 143.
Neidhardt. Temperatur. (Przedmowa).
J. N. Forkel. Über die Musik. Göttingen. 1777. str. 26.
C. F. Michaelis. Über den Geist der Tonkunst. 1800. Str. 29.
Manburg. Krit. Musikus. T. I. 1750.
W. Heinse. Musikalische Dialoge. 1805. Str. 30.
I. I. Engel. Über musik. Malerei. 1780. Str. 29.
I. Ph. Kirnberger. Kunst des reinen Satzes. T. II. Str. 152.
Pierer. Lexicon.
Koch. Musik-Lexicon, artykuł Musik.
A. Andrée. Lehrbuch der Tonkunst I.
Sulzer. Theorie der schönen Künste.
I. W. Böhm. Analyse des Schönen in der Musik. Wien 1830.
Gottfried Weber. Theorie der Tonsetzkunst. Wydanie II. T. II. Str. 15.
F. Hand. Aesthetik der Tonkunst I. T. 1837. §24.
Amadeus Autodidaktus. Aphorismen über Musik. Leipzig 1847. Str. 329.
Fermo Bellini. Manuale di Musica. Milano. 1857.
Fr. Thiersch. Allg. Aesthetik. Berlin. 1846 § 18. Str. 101.
A. v. Dommer. Elemente der Musik. Leipzig. 1862. Str. 174.
R. Wagner. Das Kunstwerk der Zukunft. Ges. Schriften. T. III str. 99. Wagner wyraża się tak:
„Organem serca jest ton, a jego artystycznie uświadomioną mową — muzyka“.
W późniejszych pismach stają się definicje Wagnera bardziej mgliste, nazywa on muzykę wogóle „Sztuką wyrazu“ (Oper und Drama Ges.
Schriften III. Str. 343), która jako „idea świata“, wydaje mu się zdolną, ująć istotę rzeczy w jej najbezpośredniejszych objawach. (Beethoven 1870. Str. 6. in.).
