O rymotworstwie i rymotworcach/Część II/Eschilus
<<< Dane tekstu >>> | ||
Autor | ||
Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
Wydawca | U Barbezata | |
Data wyd. | 1830 | |
Miejsce wyd. | Paryż | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI | |
| ||
Indeks stron |
Jemu greckie, a więc pierwsze teatrum wzrost swój i sławę winno; nie tylko z tej przyczyny, iż on pierwszy tragedyą taką jak być powinna okazał, ale iż dawniejszy sposób widowisk podłych i nieuczciwych odmienił, nadawszy rzeczom powagę, a sprawcom jej odzież przyzwoitą, stosowną do rzeczy.
Był rodem z Aten : nie tylko dowcipem, ale i męztwem wsławił się, stawając mężnie w boju przeciw Persom pod Salaminą, Plateą i Maratonem.
Ku końcowi życia miał stąd zbyt czułe rymotworcom zmartwienie, iż mu następca jego Sofokles w pisaniu tragedyj zrównał, a nawet w niektórych przeniesionym był nad niego. Nie mogąc znieść takowej dla siebie zniewagi, porzucił Ateny, i udał się do Hierona króla Syrakuzy, gdzie mile przyjęty, tamże życia dokonał. Siedm tragedyj jego pozostało : Prometeusz, Wodzowie przeciw Tebom, Persy, Agamemnon, Eumenidy, Prośby, Cefory.