O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Juwenalis
<<< Dane tekstu >>> | ||
Autor | ||
Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
Wydawca | U Barbezata | |
Data wyd. | 1830 | |
Miejsce wyd. | Paryż | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI | |
| ||
Indeks stron |
W królestwie Neapolitańskiem dotąd trwające miasto Akwino, ojczyzną było Juwenalisa. Pisarz ten Satyr, wszystkich innych w zwięzłości i wytworze przewyższył. Kwintylian współcześnik, pisząc o tego rodzaju rymotworcach, stosowny do żyjącego naówczas wyraz w dziele swojem umieścił : « Są i teraz w tym rodzaju zna-
« komici, i o których w czasie potomność nie zapomni. » Sunt clari hodieque, et qui olim nominabuntur.
Powstał ten żarliwy obyczajów strażnik i obrońca przeciw komedyantowi Parysowi, ulubionemu od Domicyana, temi wyrazy : « Daje on nagrody wojenne, zdobi
« zaszczyty rycerskiego stanu pochlebców sześciomiesię-
« cznych; czego się nie ważą znakomici, lada trefniś to
« daje : »
Ille et militiae multis largitur honorem,
Semestri vatum digitos circumligat auro,
Quod non dant proceres, dabit histrio.
Nie zapomniał trefniś zażartowania, i w tem litościwszy nad faworyty pańskie, zamiast wyzucia ze wszystkiego, pod pozorem niby nagrody, uczynił nieostrożnego poprawiacza strażnikiem granic Egiptu. Bawił tam poniewolnie, jak się z pism jego wydaje, aż do czasów Adryana cesarza.
Szesnaście Satyr pozostałych sławę jego trwale utrzymują.