O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Juwenalis

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł O rymotworstwie i rymotworcach
Pochodzenie Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym
Wydawca U Barbezata
Data wyd. 1830
Miejsce wyd. Paryż
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


§ V.
JUWENALIS.

W królestwie Neapolitańskiem dotąd trwające miasto Akwino, ojczyzną było Juwenalisa. Pisarz ten Satyr, wszystkich innych w zwięzłości i wytworze przewyższył. Kwintylian współcześnik, pisząc o tego rodzaju rymotworcach, stosowny do żyjącego naówczas wyraz w dziele swojem umieścił : « Są i teraz w tym rodzaju zna-
« komici, i o których w czasie potomność nie zapomni. » Sunt clari hodieque, et qui olim nominabuntur.
Powstał ten żarliwy obyczajów strażnik i obrońca przeciw komedyantowi Parysowi, ulubionemu od Domicyana, temi wyrazy : « Daje on nagrody wojenne, zdobi
« zaszczyty rycerskiego stanu pochlebców sześciomiesię-
« cznych; czego się nie ważą znakomici, lada trefniś to
« daje : »

Ille et militiae multis largitur honorem,
Semestri vatum digitos circumligat auro,
Quod non dant proceres, dabit histrio.

Nie zapomniał trefniś zażartowania, i w tem litościwszy nad faworyty pańskie, zamiast wyzucia ze wszystkiego, pod pozorem niby nagrody, uczynił nieostrożnego poprawiacza strażnikiem granic Egiptu. Bawił tam poniewolnie, jak się z pism jego wydaje, aż do czasów Adryana cesarza.
Szesnaście Satyr pozostałych sławę jego trwale utrzymują.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.