O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Plautus
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
Urodził się w Sarsynie mieście Umbryi, a osiadłszy w Rzymie, komedyami na wielką sobie wziętość zasłużył, tak dalece, iż Warron o nim powiadał : gdyby Muzy łacińskim językiem mówić chciały, takby mówiły jak Plautus. Nie potwierdziły zdania takowego następne w Rzymie czasy, gdy się język znamienitemi pismy wydoskonalił; wówczas albowiem straciły szacunek Plautowe wyrazy : dowodzi to Horacyusz, gdy mówi : « a nasi dziadowie chwalili Plautowe rytmy i żarty,
« nadto dobrowolnie, niebacznie, i jeżeli godzi się
« mówić, nierozsądnie. »
At nostri proavi Plautinos et numeros et
Laudavere sales : nimium patienter utrumque
Ne dicam stulte mirati.
Niemożna mu jednak tej chwały ująć, iż miał przymiot rozśmieszyć, i w tym punkcie przenosi Terencyusza. Dziewiętnaście komedyj jego prawie całych zostało.
