O rymotworstwie i rymotworcach/Część VI/Desmarets
<<< Dane tekstu >>> | ||
Autor | ||
Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
Wydawca | U Barbezata | |
Data wyd. | 1830 | |
Miejsce wyd. | Paryż | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI | |
| ||
Indeks stron |
DESMARETS.
Franciszek Regnier Desmarets w młodości żołd wojenny prowadził. W roku 1661, sekretarzem poselskim do Włoch wyznaczony, zwiedził Rzym, i tak wielki postęp w języku włoskim uczynił, iż kilka pieśni od niego złożonych, jakby w starym manuskrypcie wynalezione były, za dzieła Petrarchy uznano; gdy się zaś autorem ogłosił, uczczony był natychmiast patentem od Akademji Florenckiej, przyswajającym go do zgromadzenia w roku 1667. Francuzka Akademija tenże mu uczyniła honor, a po śmierci sławnego dziejopisa Mezeray, został jej sekretarzem. Umarł w Paryżu roku 1713, mając lat ośmdziesiąt jeden. Lubo niewiele rytmów własnym językiem pisał, dla gładkiego jednak stylu godzien być między najcelniejszymi rymotworcami umieszczonym.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.