O rymotworstwie i rymotworcach/Część VI/Fontenelle
<<< Dane tekstu >>> | ||
Autor | ||
Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
Wydawca | U Barbezata | |
Data wyd. | 1830 | |
Miejsce wyd. | Paryż | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI | |
| ||
Indeks stron |
Stoletni prawie ten starzec, ostatni z sławnego wieku w ludzi zacnych Ludwika XIV, na wzór Nestora trzy prawie następstwa mężów znamienitych, współtowarzyszów swoich, oglądał. Urodził się w Rotomagu, a matka jego była siostrą Piotra Korneliusza, który pierwszy wzniósł i na najwyższym stopniu teatrum ojczyste usadowił. Słaba konstytucya nie obiecywała mu długiego życia, jednakże roztropna wstrzemięźliwość doprowadziła go do rzadkiej starości. W dwudziestym roku pisał i podał na teatrze operę Belerofonta. Chciał potem wstępować w ślady wuja, i napisał był tragedyą, ale ta nie wyrównała żądaniu jego. Umarł w roku 1757, mając lat sto bez kilku tylko miesięcy.
Wiele pisał prozą : największy przynosi mu szacunek historya Akademji Francuzkiej, której był sekretarzem : insze jego dzieła są : « Listy — Rozmowy o wielości
« światów. — O wieszczbach. — Dyalogi na wzór Lu-
« cyana. — Wierszami opery. — Tragedye. — Sie-
« lanki. — Te lubo dowcipne i gładkim wierszem pisane, wykraczają przesadą, gdy w ustach wieśniackich takie wyrazy umieszcza, które się z ich prostotą takową, jaka być powinna, zgadzać nie mogą. Styl jego w prozie zbyt zwięzły i pełen maxym, na wzór Seneki jest urządzony; jeżeli w jego pismach dla wdzięku i ważności rzeczy jest znośny, bez takowego wsparcia w naśladowcach podobać się nie może.