O rymotworstwie i rymotworcach/Część VI/Vanierius
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
Jakób Vanniere, z łacińskiego pospolicie na początku rytmów położonego nazwiska, Vanierius zwany, równie jak wzwyż położony, zostawał w zgromadzeniu Jezuitów. Skoro pierwsze w zakonie nauki z zaletą skończył, wydała się w nim zaraz osobliwa sposobność do rymotworstwa : pierwsze jej dał dowody w opisywaniu stawów i rybołostwa; poema to na świat wyszło pod tytułem Stagna. Wkrótce podał do druku o gołębiach, i o sposobie utrzymywania i rozmnożenia ich; nastąpiły zatem inne rytmy; ale najwięcej mu sławy przyniosło, na wzór ziemiaństwa Wirgiliuszowego, złożone poema o gospodarstwie : Praedium Rusticum, na szesnaście części, albo pieśni podzielone : w rodzaju swoim najszacowniejszem jest wieku, w którym było pisane, dziełem. Mamy je w języku polskim.
Złożył dykcyonarz rymotworski, wielce użyteczny tego rodzaju pisarzom : wyszedł z druku w roku 1710. Umarł w roku 1739, mając lat siedemdziesiąt trzy.
