O wiersz się prosi. A wiersz — że ją niby...

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Stanisław Grochowiak
Tytuł	O wiersz się prosi. A wiersz — że ją niby...
Pochodzenie	Wiersze wybrane
Wydawca	Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”
Data wyd.	1978
Druk	Zakłady Graficzne „Dom Słowa Polskiego”
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

★ ★ ★

O wiersz się prosi. A wiersz — że ją niby
Przedłuży w czasie o dzień lub milimetr.
Kto jednak powie podniebienie Laury
Lub nazwę ptaka w Marii obojczyku?...

Komu się dzisiaj Beatrycze przyśni
Z jej lewą nogą odmienną od prawej,
Z dłonią widzianą od grzbietu, od wnętrza
Widzianą czulej, bo w boskim pośpiechu?

Ale uparta — ale dziwnie lekka
O wiersz się prosi, potrząsa włosami,
Biegnie, powraca, oddala się, zbliża,
Zgrabnie przebiera w złocistych trumienkach...

Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.