<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł O wilku z osłem
Rozdział Bajka o ośle (koniu) i wilku
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Anonimowy
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

2. O wilku z osłem.

Zakłówszy się osieł tarniem w nogę, chromał, a ujźrzawszy wilka, rzekł do niego: „Otoć już, miły wilku, dla bólu wielkiego umieram; tobie będę na pokarm, także krukom i sępom, ale cię proszę, wyjmi mi ten tarń z nogi zębami, abym tym lżej umarł“. A gdy wilk tarń wyciągnął, osieł, zabaczywszy boleści, kopytem podkowanym w zęby uderzył go tak, że mu łeb, nos i czoło stłukszy, precz pobieżał. Tedy wilk sam sobie mówił: „Lepiej mnie było być zwierzęcym rzeźnikiem, jakom się nauczył, niżli lekarzem“.
Którzy swe rzemiosło spuszczają, na insze się udawają, tacy często ku upadku przychodzą, a rzadko wskórają.

Fabuły Ezopowe


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ezop.