Odpowiedź (Do Jadwigi Łuszczewskiej)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Odpowiedź |
| Pochodzenie | Dzieła Cyprjana Norwida |
| Redaktor | Tadeusz Pini |
| Wydawca | Spółka Wydawnicza „Parnas Polski” |
| Data wyd. | 1934 |
| Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
W marmurów kraju Buonarotti, dziecię,
Pierś mamki etruskiej[2] ssące,
Ruszać się ucząc, chodzi już po świecie;
Gdzie stąpi — to lat tysiące...
Medyceuszów książęca zażyłość
Ku młodzieńcowi pośpieszy,
Krzesło w senacie[3] zajmie on przez miłość,
Papież go z sławy rozgrzeszy!
Wałów strzec będzie jak Archanioł Michał,
Mojżesza kształcąc w dział dymie[4],
I nie napróżno nawet będzie wzdychał
Do boskie[5] mającej imię.
Lecz na północy nie etruska mowa!
Marmur się kończy, gdzie lody —
I młot Odyna[6] nie dłóto, w nich kowa
Ku innym światom przechody![7]
To, jeśli po mnie co zostawić zdołam
Trzech sztuk bolesną potęgą,
To, jeśli postać jakową wywołam,
Nie będzie formą, ni księgą...
A dziś co kreślę, albo z bronzu leję,
To tylko jak w murze ćwiekiem
Więzień — kto inny ma laur i nadzieję,
Ja — jeden zaszczyt: być człekiem.
- ↑ Do Jadwigi Łuszczewskiej, «Deotymy».
- ↑ Mamki etruskiej. Znając naturę twórczości i dłóta Michała Anioła, nie można nie zwrócić uwagi na biograficzny szczegół, iż mamka jego była żoną obrabiającego kamienie rzemieślnika, z okolicy, w której prawie jedyne są mury cyklopejskie. (P. P.).
- ↑ Michał Anioł za odrodzeniem rzeczypospolitei florenckiej był członkiem rady ośmiu na czele narodu, i nie jest tu mowa o ofiarowanem mu senatorstwie za pośrednictwem Celliniego, którejto godności zapewne nie chciał, kiedy nic posłowi nie odpowiedział. (P. P.).
- ↑ Fortyfikuje miasto jako przywódca inżynierji i artylerii. (P. P.).
- ↑ Boskie imię, olimpijskie — Olimpja. (P. P.).
- ↑ Odyn, w mitologii skandynawskiej bóg burzy i wichrów.
- ↑ Wedle tak podań północnych, jakoteż wiary, a nawet mniemań klasycznych starożytnych historyków, pasmo pod biegunem północnym mrokami swemi daje przejście dla duchów na planetę. (P. P.).
