Odwrócone światło/przysiady za znakami

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tymoteusz Karpowicz
Tytuł	Odwrócone światło
Wydawca	Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wyd.	1972
Druk	Wrocławska Drukarnia Kartograficzna
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[118] kopia artystyczna PLUS MINUS RÓWNA SIĘ (time and tide) pamięci mojej się należy plus to wielkie wycie buta na księżycu drogi zimne doświetlne przechodzenie między jedną północą a trzecią śród moczopędnych elizejskich kwiatów w rozpasanym cięciu świata wpław tymczasem:   w źródle lustra sucha przystań oglądających rysy za twarzą co drugi to cezar z pompejuszem oka wycięty na świat swego miecza pod farsalos wołowa co druga to santa jakby madonna z hejnału a zakręcona w lok poczesnej trąbki składają się na mnie rozkładają o szmelcowani przyjaciele minus poznaję was po błysku wytartego miejsca na pancerz tuż przy sercu ciągle macie swoją prawą nogę przy mej prawej [120] więc obok a odwrotnie więc wciąż przed siebie a do tyłu rozstawiacie te kąpiele luster dla mojej w was nieobecności   wróćmy więc do lustra jest przypływ i twarze po kolana podniosły swoją dozwoloną wartość cezar wyżej dźwiga głowę pompejusza i patrzy mi w oczy po jego źrenice czy urosłem przez tę nieobecność madonna oczy spuszcza i mnie zamyka czy otwarłem się w takim zamknięciu cała już w aniołach do kolan   tymczasem równa się: przechodzi gradobicie słów ubezpieczeni cieszą się i zjadają pszenne alleluja razem z paschalnym wypiekiem patrzą na ślepe wzgórze skąd mojżesz ma im odrzucić naprawione oko nawet but mój łypie językiem do widoku na paście   wracam zatem do lustra jest odpływ a więc co w nim się oddala jest powrotem nic nie widzę poza ramą z obecnych

[119] oryginał PRZYSIADY ZA ZNAKAMI   kalka logiczna POSTULAT ZNACZENIOWY skubanka i na dąsach z całej zawiesiny twarzy robi dania kluskowe każdy zaokrągla swoje porachunki z obcymi rysami nie chce wdać się we własną nieścisłość   kalka logiczna ONUS PROBANDI bieg się ściera z niewytchnienia bok się dziurawi i z adama wychodzi coś jak sama przechadzka on śpi dalej ona mu koszulę ściąga z boku i drapie go w senną odleżynę ewy bez dowodów na ciało i na przebudzeniu staje ślad podobny do swego ciężaru [121] kalka logiczna PRAWO KOMPOZYCJI dźwięczna wędrówka w żyle gramofonu i na własnym głosie stręczycielski porost zasłyszenia najlepiej nikogo nie słuchać z chałatu wszystkie dzwonki odpasać i mieć szabas na wytrawnej głuszy

Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.