Olesia

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Chodźko
Tytuł	Olesia
Pochodzenie	Poezye Alexandra Chodźki
Data wyd.	1833
Druk	Nowa Drukarnia Pompejusza i Spółki
Miejsce wyd.	Poznań
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

OLESIA.

(PIEŚŃ LITEWSKA.)

I.

Gąsko, gasko bieluchna!
Poczekaj,
Nie uciekaj.
Niech, patrząc na twe pióra,
Len na blechu bieleje,
Jako puch twój mięknieje;
Len mój chwalili wczora,
Wielka rzecz? nie wiedzieli
Że się dla niego bieli.

II.

Gilu, gilu zimowy!
Poczekaj,
Nie uciekaj.
Niechaj pas moj ukraszę
Jak kraśne piersi twoje;
Sama, sama opaszę
Jadącego na boje.
Pas me ręce utkały
Z wełny jak zima białéj.

III.

Rybko, rybko pstrokata!
Poczekaj,
Nie uciekaj.
Niech mój sznurek uplotę,
Jak ty pięknie pisany
W cetki srébrne i złote,
Zielono szachowany.

On na sznurku Olesi,
Swoję trąbkę zawiesi.

IV.

Wiosno, wiosno litewska!
Poczekaj,
Nie uciekaj.
Rymwid mój lubi kwiaty,
Pojdę, fijałków zbiorę,
Okna i drzwi méj chaty
Fijołkami ubiorę;
Bo fijołek błękitnie
Jak jego oczy kwitnie.

V.

Wietrze, wietrze wiosenny!
Poczekaj,
Nie uciekaj.
Lekko pływaj nad niwą,
Lulaj kłosy orkiszu,
On spocznie w mém zaciszu,
Pochwali moje piwo,
I gospodę polubi,
I gosposię poślubi.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Chodźko.